Pieśni pełnej krwi, a nie mistyki. Przyjacielu, czemuś nie pojął, Skąd krew pieśni i moc jej czerpię? –. Jeśli wierszem staję do boju, Wierszem kocham i wierszem cierpię. Nie pozwolę nikomu dotknąć. Harfy mej – ze stu żył – stustrunnej, Będę niósł ją - groźną, samotną –. Władysław Broniewski - biografia, wiersze, twórczość. Władysław Broniewski (1897-1962) uro­dził się w Płoc­ku, w ro­dzi­nie o tra­dy­cjach po­wstań­czych i woj­sko­wych. W szko­łach śred­nich dzia­łał pod pseu­do­ni­mem Or­lik w or­ga­ni­za­cjach mło­dzie­ży pa­trio­tycz­nej. Słu­żył rów­nież w Zatem wygrana Karusi obrazuje w ogóle triumf dobra nad złem. Władysław Broniewski w utworze Ballady i romanse z 1945 roku nawiązuje do Romantyczności Mickiewicza, jednak przedstawia całkiem odmienny świat, niestety bliższy nam wszystkim. Analogicznym do Karusi bohaterem jest trzynastoletnie dziecko o imieniu Ryfka. BRONIEWSKI WŁADYSŁAW (1897-1962) BUŁAT WŁADYSŁAW; Władysław Broniewski „Ballady i romanse” – analiza. Władysław Broniewski – przedstawiciel liryki rewoluc PROSZĘ POMÓŻCIE ! WIERSZ WŁADYSŁAW BRONIEWSKI ,, P NOTATKA ANALIZA I INTERPRETACJA UTWORU C.K. NORWIDA; Obłoki - analiza i interpretacja; klasyczne dzieło Władysław Broniewski. \Słuchaj, dzieweczko! Ona nie słucha To dzien biały, to miasteczko\ Nie ma miasteczka, nie ma żywego Władysław Broniewski. Na ulicy Vaugirard pewnie deszcz i mgła, grudzień. A ja myślę sobie, że Tyś tamtędy szła, Ballady i romanse Władysław Broniewski . Liceum PolskiMatematykaChemiaFizykaInformatykaAngielskiNiemieckiFrancuskiGeografiaBiologiaHistoriaWOSWOKPOReligiaMuzykaPlastyka Gimnazjum PolskiMatematykaChemiaFizykaAngielskiNiemieckiHistoriaBiologiaGeografiaWOSMuzykaPlastykaReligiaZAMÓW PRACE Analiza "Ballady i romanse" W. Broniewskiego. W 1945r. ukazał się tomik poezji Władysława Broniewskiego zatytułowany Drzewo rozpaczające. W tomiku ukazał się między innymi wiersz pod tytułem Ballady i Romanse. Pod tym samym tytułem w 1822r. nastąpiło wydanie pierwszego tomu poezji Adama Mickiewicza. Utwór Broniewskiego nie posiada cech prawdziwej ballady. Niektóre fragmenty wskazuję na ten gatunek liryczny, ale jest wiele różnic. Wiersz Broniewskiego jest gatunkiem wywodzącym się z literatury ludowej. Opowiada o wydarzeniach związanych z prostymi ludźmi, o wydarzeniach wojennych. Autor przedstawił w bardzo ciekawy sposób postaci fantastyczne i wierzenia ludowe, które w prawdziwej balladzie występują. Postać Jezusa, w którego wierzą miliony ludzi. ukazał nie tylko jako postać fantastyczną ale również jako postać żyda. Staje się on symbolem wszystkich żydów, których faszyści nękali w czasie wojny. Drugą postacią wiersza, bohaterem głównym jest Ryfka- mała trzynastoletnia dziewczynka. Los Ryfki zestawiony został z losem Chrystusa, obydwoje ponoszą śmierć za to, żeście nadzy, za to, żeście winni, obojeście umrzeć powinni Bohaterka jest osamotniona gdyż rodzicie zginęli w czasie wojny "Mama pod gruzami, tata w Majdanku..." W kilku wersach autor powiązał postać Ryfki z czołowymi bohaterami Ballad Mieckiewicza. Jeżeli zamienimy literę f na b w imieniu dziewczynki, powstanie imię Rybka. Utwór ten napisany przez Adama Mickiewicza opowiada również o losach biednej i zdradzonej dziewczyny, której jedynym przyjacielem jest sługa. W utworze Broniewskiego Ryfka ma tak samo tylko jednego przyjaciela, jest nim Jezus. Obydwie dziewczynki nie mogą pogodzić się z odejściem bliskich. Kolejną podobną cechą utworu Broniewskiego i utworu Mickiewicza są pierwsze wersy słuchaj dzieweczko! Ona nie słucha. Cytat ten Broniewski użył zarówno na początku jak i na końcu Ballad i romansów, natomiast Mickiewicz na początku utworu Romantyczność. Główną postacią Romantyczności jest Karusia, biedna dziewczyna, której ukochany zmarł, ale ona nadal widzi go nocami to ty Jasieńku Wyobraża sobie, że przychodzi do niej w nocy a znika o świcie. Taka sama sytuacja występuje w wierszu Broniewskiego, gdy Ryfka dostała bułkę od dobrych ludzi, powiedziała: ja zaniosę tacie i mamie, wiedząc, że rodzicie nie żyją. Wystepuje tu zatem romantyczny motyw obłąkania, bohaterki są osobami wrażliwymi i nie mogą pogodzić się z odejściem bliskich. Podsumowując Władysław Broniewski nawiązał nazwą Ballady i romanse do epoki romantyzmu. Wiersz jest upodobniony do bohaterów i twórczości, która ukazuje się w wierszach Mickiewicza. Broniewski przedstawił coś całkiem nowego, nową epokę tragedii, zła i bezsilności. Zło nie zostaje ukarane, SS- mani mordują Ryfkę i Jezusa a mimo to nie spotka ich żadna kara. Koniec utworu nawiązuje do prawdziwej ballady, zarówno Ryfka jak i Jezus anieleli- można to zrozumieć jako sygnał, iż trafili do nieba. Broniewski zawarł w utworze ważne dla wydarzeń wojennych informację o losach dziecka osamotnionego i bezbronnego. E. Stachura " Piosenka dla robotnika rannej zmiany E. Stachura " Piosenka dla robotnika rannej zmiany Godzina słynna: piąta pięć Naciska budzik, dźwiga się Do kuchni drogę zna na pamięć Prowadzą go tam nogi same Pod kran pakuje śpiący łeb Przez chwilę jeszcze śpi jak w łóżku... Pierścienice, mięczki Pierścienice, mięczki Pierścienice- bezkręgowce, mają charakterystyczny wydłużony kształt ciała, z wyraźnie zaznaczonymi płatami głowowymi i odbytowymi. tułów podzielony na segmenty. Żyją w wodzie lub bardzo wilgotnych miejscach. Oddychają powierzchn... Prawo administracyjne i dewizowe Prawo administracyjne i dewizowe POJĘCIE ADM. FIN. PUBL. (a) w znaczeniu podmiotowym oznacza osobę lub częściej zorganizowany zespół osób ( którym powierza się administrowanie (b) funkcją (zadaniem) jest realizowanie zadań państwa lub ST w d... Zagadnienia z zarządzania pytania i odpowiedzi Zagadnienia z zarządzania pytania i odpowiedzi nauki o organizacji i zarządzaniu: Termin "organizacja" można rozumieć w trzech zasadniczych znaczeniach: - rzeczowym (instytucjonalnym) - jako całość złożoną z ludzi wyposażonych w środki rzeczowe (apara... Globalne skutki zanieczyszczeń powietrza. Globalne skutki zanieczyszczeń powietrza. Globalne skutki zanieczyszczeń powietrza (dziura ozonowa, efekt cieplarniany, kwaśne deszcze). Zanieczyszczenia powietrza są głównymi przyczynami globalnych zagrożeń środowiska, takich jak dziura ozonowa, kwaśne deszcze, czy efekt c... Zwroty do listów i krótkich form użytkowych Zwroty do listów i krótkich form użytkowych 1. NOTATKA I’ll pop in (tonight) – wpadne ( dziś wieczorem) Sorry to bother you – Przepraszam za kłopot See you – Na razie Please let me know – Proszę daj mi znać Do you fancy – czy masz ochotę H... Studia AdministracjaHistoriaPolitologiaPrawoSocjologiaPolitykaEtykaPsychologia DziennikarstwoFilozofiaPedagogikaEkonomia Rachunkowo¶ćLogistykaReklamaZarz±dzanieFinanseMarketingStatystykaTechniczneInformatyczneAngielskiNiemieckiArchitekturaMedycynaRehabilitacjaTurystykaKosmetologia studia szkoła streszczenie notatka ¶ci±ga referat wypracowanie biografia opis praca dyplomowa opracowania test liceum matura ksi±żka Adam Mickiewicz. Fot. PAP/CAF/Reprodukcja 2022 r. został ustanowiony przez Sejm Rokiem Romantyzmu Polskiego. Data jest nieprzypadkowa, bowiem dwieście lat temu w Wilnie ukazały się „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza. Zawarte w pierwszym tomie „Poezji” wyznaczyły początek polskiego tom poezji Mickiewicza ukazał się w drugiej połowie czerwca 1822 r. w wileńskiej oficynie Józefa Zawadzkiego. Otwierała go „Przemowa (O poezji romantycznej)”, następnie zamieszczone były „Ballady i romanse”, a na końcu „Wiersze różne”, wśród których znalazły się cztery utwory: „Hymn na dzień zwiastowania Maryi”, „Żeglarz”, „Warcaby. Do Franciszka” oraz „Przypomnienie. Sonet”. Tom ten był ponadto pierwszym zbiorem poezji romantycznej w Polsce. W otwierającej „Przemowie” oraz balladzie „Romantyczność” Mickiewicz przedstawił bowiem założenia programowe literatury, którą chciał tworzyć. „Ballady i romanse”, owoc poetyckiej pracy Mickiewicza z lat 1819-1821, stanowił trzon „Poezji”. Gatunek literacki, jakim jest ballada, nie był jednak wytworem epoki romantyzmu. Ukształtował się i rozwijał w średniowieczu w Anglii, Szkocji i we Francji. Co więcej, ballada nie tylko w Polsce stała się oznaką przełomu romantycznego. Jak zauważa w rozmowie z PAP prof. Olaf Krysowski, literaturoznawca z Uniwersytetu Warszawskiego, podobny przełom wywołała w literaturze angielskiej. W 1798 r. poeci jezior, William Wordsworth i Samuel Taylor Coleridge, wydali wspólnie tom „Lyrical Ballads”. W 1800 r. ukazał się on ponownie ze słynną przedmową Wordswortha, która stała się manifestem romantyzmu w Anglii. Badacz przypomniał także, że ballady Johanna Wolfganga Goethego i Friedricha Schillera otwierały drogę do romantyzmu niemieckiego. „Ballada torowała zatem drogę do czegoś nowego – uobecnienia się duchowości w literaturze, redukcji czynnika racjonalnego na rzecz wyobraźni i fantastyki” – ocenia prof. Krysowski. Tom ten był ponadto pierwszym zbiorem poezji romantycznej w Polsce. W otwierającej „Przemowie” oraz balladzie „Romantyczność” Mickiewicz przedstawił bowiem założenia programowe literatury, którą chciał tworzyć. Historyk literatury podkreśla również, że utwory Mickiewicza napisane przed „Balladami i romansami” wyrastały przede wszystkim z tradycji klasycystycznej: „Mickiewicz nie od początku był romantykiem. Pamiętajmy, że przecież na Uniwersytecie Wileńskim otrzymał wykształcenie klasyczne. Romantykiem stał się dopiero, tworząc +Ballady i romanse+”. To jedno z najważniejszych dzieł w twórczości Mickiewicza tworzy cykl dziesięciu ballad („Romantyczność”, „Świteź”, „Świtezianka”, „Rybka”, „Powrót taty”, „To lubię” z dołączonym wierszem dedykacyjnym „Do przyjaciół”, tłumaczenie „Rękawiczki” Schillera, „Pani Twardowska”, „Tukaj, albo Próby przyjaźni” i „Lilije”) oraz dwóch romansów („Kurhanek Maryli”, „Dudarz”), a otwiera je wiersz „Pierwiosnek” pełniący funkcję dedykacyjną. CZYTAJ TAKŻE MKiDN: „Ballady i romanse” – specjalny Program Ministra na rok 2022 Jednak to ballady, a nie bardziej udramatyzowane w formie romanse, zadecydowały o znaczeniu i nowatorstwie tego cyklu poetyckiego. Bohaterami utworów stały się postaci z ludu wraz ze swoim światem kultury materialnej i duchowej, a także ze specyficznym sposobem mówienia i myślenia. Ballada – jak zwraca uwagę prof. Krysowski – przełamuje klasyczne wzorce genologiczne obowiązujące od antyku aż po oświecenie. „Jest gatunkiem poezji odwołującym się do tradycji pieśniowo-tanecznej (łac. ballare +tańczyć+), do fantastyki, wyobrażeń i wierzeń ludowych” – wyjaśnia badacz. Zainteresowanie ludowością Mickiewicz wyniósł ze środowiska filomackiego. „Nie tylko Mickiewicz, ale i jego przyjaciele (Jan Czeczot, Tomasz Zan i inni) inspirowali się poezją ludową, która wydawała się wtedy jakby zapomniana, nieodkryta” – mówi prof. Krysowski. „Mickiewicz sięgał do wzorców ludowych również dlatego, że spodziewał się tam odnaleźć wartości charakterystyczne dla rodzimej kultury duchowej i artystycznej, której oryginalność pociągała go bardziej niż uniwersalizm tradycji klasycznej, grecko-rzymskiej. Pamiętajmy, że początki romantyzmu na ziemiach polskich przypadają na okres rozbiorów, na czas po kongresie wiedeńskim, w którym wspomniane wartości regionalne dla Polaków były szczególnie ważne” – dodaje literaturoznawca. Dzieło Mickiewicza dokonuje także zwrotu w postrzeganiu świata. Jak zaznacza Krysowski, „+Romantyczność+ pokazała, że mędrca szkiełko i oko nie jest jedynym narzędziem poznania, że należy również odwoływać się do czucia i wiary”. Badacz zastrzega jednocześnie, iż „nie znaczy to, że Mickiewicz oraz romantycy odeszli całkowicie od racjonalnego i empirycznego postrzegania świata”. „Oni po prostu uzupełniali poznanie racjonalno-sensualne pozarozumowym i pozazmysłowym, otwierając się na nieskończoność, odkrywając nieznane wcześniej obszary duchowego mikro- i makrokosmosu” – dodaje. Stąd pojawiające się w balladach oznaki cudowności w postaci zjawisk nadprzyrodzonych czy bohaterów fantastycznych – duchów, upiorów, świtezianek. W rozmowie z PAP prof. Bogusław Dopart, literaturoznawca z Uniwersytetu Jagiellońskiego, podkreśla, że nowatorstwo „Ballad i romansów” przejawiło się także przez sukces „rynkowy” tomiku. Innowacyjność ballad wiąże się też z synkretyzmem rodzajowym, łączeniem w jednym gatunku literackim elementów epiki, liryki i dramatu, co w świetle praktyki klasycystycznej było estetyczną rewolucją. Można to zaobserwować choćby w balladzie „Romantyczność”, w której na opowieść o Karusi i nieczułym na jej cierpienie tłumie składają się fragmenty epickiej narracji, dialogu, a nawet monologu lirycznego. W rozmowie z PAP prof. Bogusław Dopart, literaturoznawca z Uniwersytetu Jagiellońskiego, podkreśla, że nowatorstwo „Ballad i romansów” przejawiło się także przez sukces „rynkowy” tomiku. „Mickiewicz najpierw zamierzał wydać tom +Poezyj+ w Warszawie, jednak z tego nic nie wyszło. Zwrócił się więc do wileńskiego księgarza Józefa Zawadzkiego, który początkowo był niechętny temu pomysłowi. Dzięki prenumeracie zgodził się jednak na wydanie pięciuset egzemplarzy” – wyjaśnia prof. Dopart. Komercyjny sukces „Ballad i romansów” był tak błyskawiczny, że dodrukowano tysiąc kolejnych egzemplarzy. Jak zaznacza historyk literatury, „tomik poetycki wydano łącznie w 1500 egzemplarzach. Przy ówczesnym odsetku osób umiejących czytać i przy założeniu, że w kulturze wyższej uczestniczył nikły procent całego społeczeństwa, +Ballady i romanse+ okazały się pierwszym poetyckim bestsellerem”. Badacz zwraca również uwagę na to, że tomik został doceniony w bardzo różnych kręgach. „Sam Mickiewicz wspominał, że pierwszym czytelnikiem, który z pasją czytał +Ballady i romanse+, był niejaki Bończyk, zecer, który składał pierwszy tom +Poezyj+. Bończyk osobiście udał się do autora z gratulacjami i wyrazami prawdziwego wzruszenia” – wyjaśnia prof. Dopart. Jak dodaje, „imponująca była nie tylko liczba wydanych i sprzedanych egzemplarzy, ale także rozszerzenie kręgu odbiorców”. Pękły mury salonu, który obok uniwersytetu był głównym miejscem życia poezji. „Po wiersze zaczęli sięgać ludzie z niższych żywiołów społecznych” – podkreśla literaturoznawca. „Ballady i romanse” osiągnęły też sukces międzynarodowy. Bardzo szybko sława Mickiewicza dotarła do Rosji. „Wiemy, że Konrad Rylejew – przyjaciel Mickiewicza i jeden z bohaterów III cz. +Dziadów+ – przetłumaczył +Lilije+ jeszcze w 1822 r.; kilka innych ballad ukazało się w Moskwie i Petersburgu w latach dwudziestych XIX w.” – wskazuje prof. Dopart. Do Pragi, która była w tamtym czasie centrum ruchu odrodzenia słowiańskiego, egzemplarz „Ballad i romansów” zawiózł przyjaciel poety. Niebawem wiadomość o tym tomie poetyckim ukazała się w Wiedniu, czyli w kolejnym ważnym ośrodku ruchu słowiańskiego. Prof. Dopart zaznacza, że „idea braterstwa Słowian jest pierwszym źródłem promieniowania Mickiewicza na literaturę światową”. Natomiast druga fala oddziaływania „Ballad i romansów” wiązała się z rosnąca popularnością samego Mickiewicza jako jednego z wybitnych romantyków europejskich. „Po raz pierwszy takie uznanie spotkało go w Rosji, potem w Niemczech i we Francji. Ballady były tłumaczone na język niemiecki, francuski, angielski, trafiły do czytelników w USA. Muzykę do ballad komponowali Maria Szymanowska (jako pianistka koncertowała na estradach Europy), później Stanisław Moniuszko, Ignacy Jan Paderewski, Niemiec Carl Loewe, w Rosji – Mikołaj Rimski-Korsakow” – mówi w rozmowie z PAP prof. Dopart. Prof. Maria Prussak z Instytutu Badań Literackich PAN, w rozmowie z PAP zwraca zaś uwagę, że pierwszy tomik „Poezyj” oprócz cyklu „Ballady i romanse” zawierał bardzo ważną przemowę, w której Mickiewicz wyjaśnił, jaki rodzaj poezji zamierza uprawiać. O tym, że „Ballady i romanse” przetrwały jako jedno ze znanych na świecie dzieł Mickiewicza, przesądziła chyba trzecia fala oddziaływania, którą wywołała współpraca krajów obozu socjalistycznego po II wojnie światowej. „Około 1955 r., kiedy była obchodzona setna rocznica śmierci Adama Mickiewicza, dokonywano bardzo wielu przekładów. +Ballady i romanse+ stały się obok +Dziadów+ i, zwłaszcza, +Pana Tadeusza+ jednym z trwałych czynników obecności Mickiewicza w literaturze światowej” – podsumowuje prof. Dopart. CZYTAJ TAKŻE W Belwederze debata nt. związków kultury z tradycją literacką i historyczną Prof. Maria Prussak z Instytutu Badań Literackich PAN, w rozmowie z PAP zwraca zaś uwagę, że pierwszy tomik „Poezyj” oprócz cyklu „Ballady i romanse” zawierał bardzo ważną przemowę, w której Mickiewicz wyjaśnił, jaki rodzaj poezji zamierza uprawiać. „Padły tam bardzo ważne hasła. Dla Mickiewicza - w opozycji do sztuki kunsztownej, którą tworzy się wedle ustalonych reguł klasycznych, wzorców obowiązujących w literaturze - wartością najwyższą jest wyobraźnia i uczucie” – podkreśla badaczka. „Źródła wyobraźni są w twórczości ludowej, a uczucia każdy człowiek ma w sobie. W konfrontacji z wyobrażonymi światami te uczucia rezonują mocniej” – dodaje prof. Prussak. Do cyklu „Ballady i romanse” został włączony wiersz „Romantyczność”. „Z jednej strony jest on potwierdzeniem tego, co znalazło się już w przemowie, ale z drugiej jest deklaracją tego, że tworzymy sztukę pokoleniową i że to, co tworzymy, nie jest efektem działań natchnienia jednego poety, tylko powstaje jako wyraz wspólnych przekonań pokolenia” – zauważa prof. Prussak. „Pojawia się zatem kategoria +my+. Z kolei w wierszu +To lubię+ pojawił się fragment, w którym Mickiewicz cytuje triolety Tomasza Zana” - dodaje. Jak jednak zastrzega prof. Prussak, „po cyklu +Ballady i romanse+ zostały włączone jeszcze inne wiersze, które są już osobistą wypowiedzią autora”. Literaturoznawczyni wyjaśnia, że „są początkiem dystansowania się do tworzenia środowiskowego, idą w stronę indywidualizmu”. „Wszystkie elementy romantycznej twórczości mieszczą w tej konstrukcji – zaczynamy jako środowisko, a następnie wyrasta wybitna jednostka, która tworzy we własnym imieniu" - mówi badaczka. Wpływ „Ballad i romansów” – jak podkreśla prof. Prussak – nie ograniczył się jednak do epoki romantyzmu. „Przecież +W malinowym chruśniaku+ Bolesława Leśmiana jest inspirowany tym cyklem. +Romantyczność+ napisał także Władysław Broniewski, który swój wiersz rozpoczął tym samym zdaniem, co Mickiewicz” – zaznacza literaturoznawczyni. Dzięki cyklowi Mickiewicza ballada znalazła się w sferze mody literackiej, stając się jednym z głównych gatunków polskiego romantyzmu do 1830 r. Uprawiali ją Stefan Witwicki, Aleksander Chodźko i Antoni Edward Odyniec. Prof. Prussak wyjaśnia, że „twórcy okresu romantyzmu odwoływali się do ludowości, która stała źródłem motywów, ale nawiązywano także na poziomie języka”. Mickiewicz bowiem przełamał klasyczne reguły tworzenia poezji. Rozpoczynając „Świteź” słowami: „Ktokolwiek będziesz w nowogródzkiej stronie, / Do Płużyn ciemnego boru / Wjechawszy, pomnij zatrzymać twe konie”, poeta w jednym zdaniu połączył różne czasy gramatyczne. Wpływ „Ballad i romansów” – jak podkreśla prof. Prussak – nie ograniczył się jednak do epoki romantyzmu. „Przecież +W malinowym chruśniaku+ Bolesława Leśmiana jest inspirowany tym cyklem. +Romantyczność+ napisał także Władysław Broniewski, który swój wiersz rozpoczął tym samym zdaniem, co Mickiewicz” – zaznacza literaturoznawczyni. Jak podsumowuje prof. Prussak, „nawiązanie do +Ballad i romansów+ rezonuje zatem na różnych poziomach, w różnych reakcjach poetyckich”. „Te wpływy są widoczne bowiem w historii polskiej literatury, a +Ballady i romanse+ są wyraźnym punktem odniesienia”.(PAP) Autorka: Anna Kruszyńska akr/ skp / Katalog Bożena Wojtecka-ImborJęzyk polski, ArtykułySamotna w tłumie, czyli dramat Ryfki na podstawie utworu "Ballady i romanse" Władysława Broniewskiego Samotna w tłumie, czyli dramat Ryfki na podstawie utworu "Ballady i romanse" Władysława Broniewskiego I. Psychologiczne kształtowanie obrazu "ja i inni". II. Samotność i wyobcowanie bohaterek: Karusi oraz Ryfki. III. Scenariusz lekcji dramowej do utworu "Ballady i romanse" Władysława Broniewskiego. IV. Bibliografia. I. Psychologiczne kształtowanie obrazu "ja i inni". Od pierwszych miesięcy życia istota ludzka ustosunkowuje się do otaczającego ją świata; do przedmiotów i osób znajdujących się w zasięgu jej wzroku, słuchu, dotyku. Z każdym miesiącem rozszerza się zakres poznawanego przez dziecko otoczenia, bogaci się sposób samego poznawania przedmiotów, ludzi; różnicują się uczucia żywione przez dziecko. Ten obraz kształtowany jest niemalże przez całe życie Na rozwój i kształtowanie poglądu na świat, innych ludzi, ma również wpływ światopogląd danego człowieka. Otóż, inne konsekwencje wynikają z poglądu, że człowiek, rodząc się, przynosi na świat związki dane mu przez Boga i nic już tego zmienić nie może, a inne z poglądu, że psychika jest funkcją mózgu, plastyczną i podatną na różnorodne kształtowanie. Odmienne są poglądy tych, którzy w faszystowskim barbarzyństwie hitleryzmu widzieli dopust boży, a inne tych, którzy widzieli w nim wynik warunków społeczno - historycznych, rezultat wynaturzeń ustroju kapitalistycznego. Odmienne są również konsekwencje praktyczne tych poglądów. Pierwsi będą się modlili, by się dopust nie powtórzył, a inni będą walczyli o zmianę warunków społeczno - historycznych uniemożliwiających nawrót. Pogląd na świat selekcjonuje to, co do nas dociera, a tym samym kształtuje świat i innych. W obserwacjach naszych bliźnich - a one stanowią główną treść naszego życia psychicznego, gdyż naszym środowiskiem jest przede wszystkim środowisko społeczne - staramy się unieruchomić nasz przedmiot obserwacji. Już przy pierwszym zetknięciu określamy go za pomocą różnego rodzaju skali wartości: ładny - brzydki, mądry - głupi, dobry - zły, sympatyczny - niesympatyczny. Łagodny - gwałtowny itp., jakby ten sam człowiek nie mógł być raz ładny, a raz brzydki, zależnie od stanu swych uczuć i od tego, z jakim uczuciem ktoś na niego patrzy; raz mądry, a raz głupi, zależnie od trudności sytuacji, w jakiej się znalazł; raz dobry, a raz zły. Kontakt z drugim człowiekiem wymaga jednak natychmiastowej orientacji tj. przyjęcia postawy "do lub od", nie można wobec drugiego człowieka przyjąć postawy neutralnej, gdyż środowisko społeczne jest zbyt angażujące emocjonalnie, by można być wobec niego obojętnym. Wprawdzie często się mówi: "jestem w stosunku do niego obojętny", "neutralny", "bezstronny" itp. twierdzenie takie jest niezgodne z rzeczywistością. Wobec człowieka "obojętnego", "neutralnego" żywimy w rzeczywistości uczucia nieprzychylne, gdyż staramy się traktować go jako obojętny przedmiot, przejść obok niego, uniknąć z nim kontaktu, przyjmujemy więc zasadniczo postawę "od". Dlatego człowiek już od najmłodszych lat stara się klasyfikować otaczających siebie ludzi, by móc z miejsca się do nich zbliżać lub od nich uciekać. Kryteria klasyfikacyjne są bardzo różnorodne i zmieniają się w ciągu życia, a także w zależności od sytuacji i aktualnych potrzeb danego człowieka. Gdy człowiek jest głodny, to najmilszą dla niego osobą jest ta, która mu da jeść. Stąd też w klasyfikacji ludzi innymi kryteriami posługuje się np. lekarz, innymi pracownik, a jeszcze innymi chociażby artysta. Kryteria zależą więc również od celu, jaki przyświeca naszemu zetknięciu z drugim człowiekiem. II. Samotność i wyobcowanie bohaterek: Karusi oraz Ryfki. Jak wynika z wcześniejszych rozważań kierujemy się w życiu różnymi kryteriami w ocenie ludzi. Na ogół jednak najbardziej akceptujemy to, co nie odbiega od przeciętnego poziomu ani w sensie dodatnim, ani ujemnym. Wynika to z wielu czynników: lęku przed brakiem akceptacji ze strony innych, chęci dostosowania się do większości potępienia wszelkiej odmienności, gdyż do końca "nie wiadomo, co ona ze sobą niesie", a boimy się tez wszystkiego, co nie jest nam znane. Stąd też wszelka odmienność rodzi samotność i wyobcowanie wśród ludzi, a jest to spowodowane brakiem tolerancji. Współcześnie spotykamy się z nią niemalże na co dzień, choć niejednokrotnie być może nie potrafilibyśmy przyznać sami przed sobą, że nie ma takiego problemu. Rumuni jeszcze do niedawna siedzący na chodnikach i proszący o datki w wielu polskich miastach; bezdomni, których obecnie spotkać można na dworcach, chorzy na AIDS, ludzie upośledzeni fizycznie lub psychicznie, obcokrajowcy (zwłaszcza jeśli reprezentują biedniejsze społeczeństwa i do których jesteśmy uprzedzeni od pokoleń) - to tylko nieliczne przykłady ludzi współcześnie odrzucanych w krajach wysoko rozwiniętych i uważających się za cywilizowane. Być może nigdy nie będzie "prawdziwej tolerancji" dla wszelkiej odmienności i z tego powodu będą cierpieć ludzie, ale i nie było jej w przeszłości, czego przykładem jest motyw wyobcowania przewijający się w wielu utworach literackich. Powyższy problem zawarty jest chociażby w balladzie "Romantyczność" Adama Mickiewicza, gdzie przedstawiona jest historia prostej, robiącej wrażenie obłąkanej, dziewczyny Karusi, która rozpacza po śmierci swojego ukochanego Jasia. Na szaleństwo bohaterki wskazuje jej dziwne zachowanie: chaotyczne ruchy, częste przejścia ze stanu ożywienia w stan otępienia, nie uzasadnione niczym zmiany nastroju. Dziewczyna rozmawia z duchem swego zmarłego kochanka. Słowa bohaterki wyrażają bezgraniczną rozpacz i ból po stracie kochanej osoby. Z czasem dziewczyna zdaje sobie sprawę z tego, że każde spotkanie z kochankiem zakończy się rozstaniem. Karusia jest uosobieniem romantycznej bohaterki. Cierpi z miłości, ale ma możliwość kontaktu ze światem zmarłych, stąd też miłość jej nie umarła wraz ze śmiercią ukochanego. Ale jednym z istotnych problemów, jaki można w wymienionej balladzie dostrzec to problem wyobcowania Karusi ze społeczeństwa, które jej nie rozumie, czego przykładem jest wypowiedź: "Źle mnie w złych ludzi tłumie, Płaczę, a oni szydzą". Bohaterka jest osamotniona w swym bólu po stracie ukochanego człowieka. Przypuszczalnie to wielkie cierpienie spowodowało zmiany w jej psychice czyniąc z niej osobę obłąkaną. Nikt nie stara się jej zrozumieć, czy pomóc, choć ludzie, którzy ją otaczają prawdopodobnie wierzą w kontakt pozazmysłowy dziewczyny i jej kochanka. Karusia jest wyobcowana w swoim cierpieniu, gdyż ogromna wrażliwość i ból zmieniły jej zachowanie, dlatego reaguje tak, a i nie inaczej, czego być może nie są w stanie pojąć inni ludzie. Problem wyobcowania zawarty jest również w utworze Władysława Broniewskiego pt. "Ballady i romanse". Już sam tytuł nawiązuje do "Ballad i romansów" Adama Mickiewicza, co jak sądzę jest zabiegiem celowym ze strony W. Broniewskiego. Wstęp utworu "Ballady i romanse" będący cytatem z ballady "Romantyczność" A. Mickiewicza, jak i zakończenie stanowi swoistą klasę kompozycyjną, w której można dostrzec podobną, wyobcowaną postać żydowskiej dziewczynki Ryfki, choć i realia i sytuacja jest nieco inna. Głodna i naga dziewczynka biega po gruzach zniszczonego, rozwalonego domu. Jest samotna i opuszczona, gdyż matka zginęła pod gruzami, a ojciec trafił do obozu koncentracyjnego w Majdanku. Ryfka, podobnie jak Karusia zachowuje się nienormalnie: śmieje się biegając nago po gruzach miasta, opowiada o losach rodziców, których nie ma, jednakże chce się z nimi podzielić ofiarowaną bułką. Chętnie rozmawia z przejeżdżającymi przez co jeszcze bardziej wymowna jest jej tragedia. Obłędne zachowanie dziewczynki można wyjaśnić dramatem utraty rodziców, samotnością, a co za tym idzie ogromnym wstrząsem psychicznym dziecka. Przejeżdżających i obserwujących Ryfkę ludzi stać tylko na zdziwienie i niewielką jałmużnę. Nikt nie jest w stanie, a może raczej nie chce jej pomóc w obawie przed konsekwencjami ze strony Niemców. Mała Żydówka jest samotna i wyobcowana, ale też obłąkana pod wpływem przeżytej tragedii. Nielicznych ludzi stać tylko na litość w stosunku do niej. Jej jedyną winą było to, że była Żydówką, co w tamtych nieludzkich czasach było "przestępstwem". Wiersz "Ballady i romanse" Władysława Broniewskiego to przede wszystkim utwór przedstawiający tragiczny los Żydów polskich podczas II wojny światowej, narodu, który w tym "mrocznym czasie" był tym innym, gorszym, z góry skazanym na zagładę. W przekonaniu Niemców Żyd to ktoś, kto powinien umrzeć. Niewielu umiało się tym poglądom przeciwstawić z lęku przed śmiercią. Ciekawym motywem w utworze Władysława Broniewskiego "Ballady i romanse" jest motyw Niemców zabijających małą Żydówkę, który jest ufantastyczniony, przetworzony przez połączenie z symbolem męczeństwa, z wątkiem śmierci Jezusa Chrystusa. Prawdopodobnie motywu symbolicznej śmierci Jezusa i Ryfki użył poeta po to, aby podkreślić tragizm ludności żydowskiej, a męczeństwu nadać wymiar ogólnoludzki, wymiar dramatu zbiorowego. Sama postać Chrystusa ma tu wieloraką wymowę; Jezus to Żyd, a przecież Żydzi to "Ci inni" nie tylko podczas II wojny światowej, ale od zarania ich dziejów. Z jednej strony naród wybrany przez Boga, a z drugiej skazany na nieustanne cierpienia, prześladowania, pozbawiony własnego państwa, wyobcowany wśród innych narodów. Z kolei zaś Jezus Chrystus, jakże odmienny od wszystkich pozostałych - też wybrany przez Boga i również cierpiący, odrzucony, wyszydzany, nie rozumiany, a w rezultacie umiera za ludzi, by ich zbawić, co dla ogromnej rzeszy ludzi wówczas, a i może dzisiaj jest niepojęte. Jedynie szerzenie tolerancji wśród ludzi i ich uwrażliwienie na cierpienie, odrzucenie, może choć trochę zmieni mentalność współczesnego człowieka. III. Scenariusz lekcji dramowej do utworu "Ballady i romanse" Władysława Broniewskiego. Problematykę zawartą we wcześniejszych dwóch rozdziałach można przedstawić w formie jednostki lekcyjnej na zajęciach lekcji języka polskiego w gimnazjum realizując zagadnienie zawarte w haśle podręcznika - "Ja i inni". W moim przekonaniu najbardziej odpowiednia byłaby l4kcja przeprowadzona metoda dramy, gdyż ta metoda szczególnie oddziaływuje na psychikę, odczucia, wrażenia, zwłaszcza młodego odbiorcy i uwrażliwia na ważki problem, jakim jest brak tolerancji ze strony innych ludzi. Oto jak wyobrażam sobie przeprowadzone zajęcia. (dwie jednostki lekcyjne) Temat: Samotna w tłumie, czyli dramat Ryki na podstawie utworu "Ballady i romanse" Władysława Broniewskiego. Płaszczyzna wynikająca z kontekstu: dramat obłąkanej, żydowskiej dziewczynki, wywołany przeżyciami wojennymi, osamotnienie, brak konkretnej pomocy ze strony innych. Płaszczyzna uniwersalna: samotność człowieka w "tłumie", bezsilność jednostki wobec wydarzeń dziejowych, brak akceptacji "odmienności", niszczycielski charakter każdej wojny. Płaszczyzna osobista: próba zrozumienia przeżyć bohaterki utworu i ludzi, którzy spotykają się z brakiem tolerancji. I. Ogniwo wstępne. 1. Ćwiczenia rozluźniające: indywidualne budowanie pomników do haseł: osamotnienie, cierpienie, obłąkanie, obojętność. Uczniowie ustawiają się w dwóch równoległych rzędach. Nauczyciel podaje hasło, na które przemiennie reaguje jedna z grup. Pozostali uczestnicy przejmują role obserwatorów, komentatorów. Dzieci ustnie interpretują cechy poszczególnych pomników. 2. Przygotowanie pomników zbiorowych. Uczniowie zostają podzieleni na kilka grup. Każda z nich otrzymuje hasło do realizacji, które prezentuje. Pozostałe grupy starają się odgadnąć sens przedstawionych obrazów. (hasło) I grupa - wojna II grupa - głód III grupa - samotność IV grupa - cierpienie II. Ogniwo centralne. 1. Nauczyciel odczytuje tekst wiersza Władysława Broniewskiego pt. "Ballady i romanse", następnie kieruje polecenie do uczniów by przełożyli przeczytany tekst utworu na "żywy obraz". (Praca wykonywana jest w grupach z wykorzystaniem tekstu z podręcznika). 2. Po prezentacji obrazów nauczyciel przypomina znana uczniom balladę "Romantyczność" Adama Mickiewicza, a później zadaje pytania: - Co łączy obydwa utwory? - Jakie są jeszcze inne wspólne elementy? - Dlaczego bohaterki zachowują się w podobny sposób? - Na czym polega ich tragedia? - Jak ludzie reagują na ich zachowanie? - Czy pomagają dziewczętom? - Dlaczego nie próbują uratować życia Ryfce? 3. Wprowadzenie jednego z uczniów w rolę Ryfki. Uczniowie zadają "bohaterce" pytania, a ona odpowiada: - Co robisz tutaj samotna na gruzach rozwalonego domu? - Dlaczego nie jesteś ubrana i biegasz po gruzach? - Czy ktoś ci pomógł? - Co czujesz będąc samotna i opuszczona? III. Ogniwo końcowe. 1. Wyprowadzenie ucznia z roli. 2. Dyskusja na temat "dziwnego zachowania" Ryfki z uwzględnieniem pytań ze strony nauczyciela: - Dlaczego Ryfka została odrzucona? - Czy i dzisiaj są ludzie "inni", a przez to wyobcowani ze społeczeństwa? - Na czym polega to odmienność? - Co byście czuli będąc na miejscu ludzi, których nie akceptuje społeczeństwo? - Czy współczesne społeczeństwo jest wyrozumiałe dla innych? - Jak wy traktujecie "innych"? - Jaki powinien być właściwy stosunek do wszelkich przejawów odmienności u ludzi? 3. Wprowadzenie pojęcia tolerancji i jej wyjaśnienie. 4. Wskazanie przez uczniów przykładów tolerancji i braku tolerancji we współczesnym świecie. Uświadomienie uczniom, że potrzeba tolerancji jest niezbędna, zwłaszcza dzisiaj, w dobie ogromnych przemian społecznych, cywilizacyjnych, jak też zła szerzącego się na świecie. Zaproponowanie uczniom pisemnej pracy domowej: "Twoje rozważania dotyczące odmienności człowieka, odrzucenie we współczesnym świecie". IV. Bibliografia 1. Broniewski W., "Wiersze i poematy", Łódź 1984r. 2. Kępiński A., "Psychopatie", Warszawa 1988r. 3. Mickiewicz A., "To lubię - ballady", Warszawa 1984r. 4. Polański E., Ogłaza E., Szymik E., "Drama na lekcjach języka polskiego w klasach IV-VIII", Kielce 1997r. 5. Szewczyk W., "Psychologia", Warszawa 1990r. Opracowanie: Bożena Wojtecka-Imbor Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. Szukaj ściągi:   Broniewski - wiersze (4) Władysław Broniewski "Ballady i romanse". Wiersz ten jest przykładem zastosowania aluzji literackiej, czyli świadomego nawiązania do innego utworu literackiego, odwołującego się do wiedzy odbiorcy. W tym przypadku owa aluzja literacka zawarta jest już w tytule i stanowi nawiązanie do tytułu cyklu poezji Adama Mickiewicza. Aluzja widoczna jest również bardzo wyraźnie w treści wiersza. Utwór Broniewskiego zaczyna się, bowiem ... Ściąga - ilość stron: 2 Władysław Broniewski - "Homo sapiens". Utwór powstał 19 XII 1943 roku. Utrzymany jest w tonie poważnym, nacechowany elementami gniewu i niepokoju. Powodem tych odczuć jest niepewność co do dalszych losów Polski. Podmiot liryczny występuje tu jako mściwy lotnik. Ta metafora rozwijana jest na przestrzeni całego wiersza. Zrzucane przez niego bomby trafiają: – w niemieckich zbrodniarzy, – w sowieckiego wroga, – w burżuazję. Ostatnia ... Ściąga - ilość stron: 2 Władysław Broniewski - "Rozmowa z historią". Wiersz ten ma bezpośredni związek z biografią autora. Broniewski, który deklarował otwarcie sympatie lewicowe, został uwięziony przez NKWD i osadzony w więzieniu we Lwowie (na Zamarstynowie). Wiersz pod względem formalnym jest dialogiem. W rzeczywistości jednak mamy do czynienia z monologiem, ponieważ rozważania podmiotu lirycznego skierowane zostały do pojęcia, jakim jest „historia”. Podmiot ... Ściąga - ilość stron: 1 Poezja kojarzy się z czymś pięknym, delikatnym. Taki też nastrój panuje na początku utworu Władysława Broniewskiego pt. "Poezja". Głównym tematem wiersza jest właśnie tytułowa poezja. Podmiot liryczny stara się scharakteryzować, jaka jest i jaka powinna być. W dwóch pierwszych strofach panuje nastrój tajemniczości. Podmiot liryczny, używając liryki zwrotu do adresata ("Ty przychodzisz jak noc majowa") i personifikacji ... Ściąga - ilość stron: 1  Dobre Ściągi - pisane przez polonistów profesjonalne wypracowania, opracowania i streszczenia lektur do matury, ściągi, sciagi i wypracowania. Ściąga, sciaga do liceum i gimnazjum. to ProLiveMusicChartsEventsFeatures Subscribe Log In Sign Up Upgrade to ProLiveMusicChartsEventsFeatures Log InSign Up A new version of is available, to keep everything running smoothly, please reload the site. Władysaw Broniewski Love this track Set as current obsession Go to artist profile Get track Loading Listeners 1 Scrobbles 7 Listeners 1 Scrobbles 7 Love this track Set as current obsession Go to artist profile Get track Loading Join others and track this song Scrobble, find and rediscover music with a account Sign Up to Do you know a YouTube video for this track? Add a video Lyrics Add lyrics on Musixmatch Lyrics Add lyrics on Musixmatch Do you know any background info about this track? Start the wiki Related Tags Add tags Do you know a YouTube video for this track? Add a video Featured On We don‘t have an album for this track yet. View all albums by this artist Featured On We don‘t have an album for this track yet. View all albums by this artist Don't want to see ads? Upgrade Now External Links Apple Music Don't want to see ads? Upgrade Now Shoutbox Javascript is required to view shouts on this page. Go directly to shout page About This Artist Do you have any photos of this artist? Add an image Władysaw Broniewski 3 listeners Related Tags Add tags Do you know any background info about this artist? Start the wiki View full artist profile Don't want to see ads? Upgrade Now External Links Apple Music Trending Tracks 1 2 3 4 5 6 View all trending tracks Features API Calls

ballady i romanse władysław broniewski